مناظر زیبای ارمنستان
ارمنستان یکی از استانهای ارمنی نشین ایران بود، که بموجب عهدنامهٔ گلستان و تجزیه ایران توسط روسیه در زمان قاجار از ایران جدا شد. طی عهدنامه گلستان که در روز دوشنبه و در تاریخ 3 آبان 1192 خورشیدی برابر با 29 شوال 1228 ه.ق مطابق با 25 اکتبر 1813 م در پی جنگهای ایران و روسیه در دوره قاجار بین این دو کشور در روستای گلستان امضا شد. به دنبال این قرارداد، حاکمیت بر بخشهایی از شمال دولت شاهنشاهی ایران شامل قفقاز، ارمنستان، ایالتهای شرقی و تمام شهرها و شهرکها و روستاهای مناطق غربی گرجستان در ساحل دریای سیاه و محال گروزیه (کورنه) شامل چچن و اینگوش امروزی از ایران سلب شده و به امپراتوری روسیه واگذار شد.
ارمنستان سرزمینی است غرق در افسانهها و به دلیل تاریخ طولانی خود مشهور است. جد مردم ارمنی، هایک نام دارد که از بین النهرین آمده و در سال 2492 قبل از میلاد، دولتی را در این سرزمین تأسیس کرد. از آن زمان، بسیاری از رویدادهای مختلف در اینجا رخ داده است و قدیمیترین آثار تاریخی تا به امروز باقی نمانده است. اما میراث ارزشمند چندین قرن و همچنین شگفتیهای طبیعی، به دقت محافظت میشوند. بیایید به این دنیای شگفت انگیز سفر کنیم!
در غرب کشور صومعه باستانی خور ویراپ قرار دارد. این مکان مدتها پیش پایتخت باستانی ارمنستان آرتاشات را در خود جای داده بود و روی تپه، مکانی که اکنون صومعه در آن قرار دارد، یک زندان وجود داشت. شاه تیریدات سوم، گریگوری روشنگر را در این زندان در اسارت نگه داشت و این مهمترین نقطه عطف در تاریخ ارمنستان است. گرگوری مقدس به پادشاه ظالم کمک کرد تا به مسیحیت بپیوندد و سپس کل کشور دین جدیدی را پذیرفت. این در سال 301 اتفاق افتاد. معبد خور ویراپ در قرن هفتم در محل این زندان ساخته شد. و درحال حاضر حدود 95٪ از جمعیت هنوز هم اعتقاد به مسیحیت دارند. معماری معبد سنتی ارمنستان یکی از زیباترین و بدیعترین معماریهای کل جهان است.
تنگه گارنی در استان کوتایک یک اثر طبیعی مشهور در جهان است. دامنههای آن از منشورهای شش ضلعی تشکیل شده است که به قدری غیرعادی و عالی بهنظر میرسند که نام غیر رسمی “سمفونی سنگ” را دریافت کردند. اما این نام کاملاً صحیح نیست: ستونها از گدازه جامد، بازالت، در ترکیب با سنگهای رسوبی تشکیل شده اند. چشم انداز را میتوان به طور دقیق با چشم انداز مریخ مقایسه کرد: آثار مشابهی از فرآیندهای زمین شناسی مشابه در سیاره سرخ یافت شد.
و در روستای گارنی، منظرهای کاملاً غیرمنتظره وجود دارد: معبدی زیبا متعلق به قرن اول بعد از میلاد با الگوبرداری از نوع هلنیستی-رومی. در قرن هفدهم در اثر زلزله ویران شد، اما در دوران شوروی بازسازی شد. این تنها بنای بت پرستی در کل کشور است.
صومعه هوهاناوانک همراه با کلیسای قرن پنجم یکی دیگر از نمونههای عالی از میراث مسیحیت ارمنستان است. در هنگام زلزله چندین بار آسیب دید، اما همیشه از خرابهها برخاسته است. بقایای دیوارهای قلعه با برجهای مربوط به قرون 12-13 و سنگ قبرهای باستانی نیز تا به امروز باقی مانده است.
شهر مارتونی (گغارکونیک) در ساحل جنوب غربی دریاچه کوهستانی سوان قرار دارد. اطراف آن چمنزارهای تپهای بیپایانی است که توسط رودخانهها بریده شده اند و این یکی از نمونههایی از طبیعت متنوع ارمنستان است.
مجموعه صومعه گغارد در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. نام کامل آن به عنوان “صومعه نیزه” ترجمه میشود: نیزه، که اعتقاد بر این است که بدن عیسی مسیح را بر روی صلیب سوراخ کرده است، برای مدت طولانی در اینجا نگهداری میشد. اکنون در موزه اچمیادزین به نمایش گذاشته شده است، اما مکان مقدس همچنان هم زائران و هم گردشگران را به خود جذب میکند. این صومعه در قرن هشتم تأسیس شد. بسیاری از اتاقهای آن در داخل صخرهها گود شده اند و خود مجموعه با تزئینات و کنده کاری تزئین شده است.
صومعه هاغارتسین و ساختمانهای اطراف آن در قرن 10-13 تولید شده است. طبق افسانه ها، در مراسم افتتاحیه، عقابی بر فراز گنبد معبد اصلی پرواز کرد. این نشانه خوبی به حساب میآمد و نام خود ارمنی برای “عقاب سر به فلک کشیده” است.
رشته کوه آراگاتس چهارمین بلندترین رشته کوه ارمنستان و مرتفعترین در کشور است: 4090 متر! از شرق به غرب 40 کیلومتر و از شمال به جنوب 35 کیلومتر امتداد دارد. قله اصلی آن یک آتشفشان استراتو است که هزاران سال پیش به خواب رفته است. دامنههای آن پوشیده از گدازههای جامد، جنگل و چمنزار است. در ارتفاع 2300 متری قلعه آمبرد وجود دارد: “قلعهای در ابرها”، همانطورکه این نام در زبان ارمنی بهنظر میرسد. این استحکامات در قرن دهم ساخته شد و طی حملات متعدد در قرنهای بعد ویران شد. ویرانهها 1500 متر مربع را پوشش میدهند. در زمان وجود خود، نه تنها یک شی استراتژیک، بلکه یک قلعه کاملا راحت بود که میتوانست افراد سلطنتی را پذیرا باشد.
مجموعه صومعه قرون وسطایی هاریچاوانک به طور گسترده به قرن سیزدهم مربوط میشود، اگرچه قدیمیترین ساختمان آن، کلیسای سنت گرگوری، در قرن هفتم ظاهر شد. این صومعه زیبا و باشکوه از دیرباز اقامتگاه تابستانی کاتولیکوس اچمیادزین بوده است.
در میان تودههای سرسبز کوهستان، روستای گوش نهفته است: سنتی و در عین حال جوان. در قرن دوازدهم، مخیتار گوش، متفکر مشهور ارمنی، صومعه گشاوانک (نور-گتیک) را در نزدیکی آن بنا کرد و در قرن نوزدهم روستایی در آن حوالی پدیدار شد که به نام همان شخصیت بزرگ نامگذاری شد.
زیبایی، آرامش، معنویت: همه این موارد را میتوان نه تنها دربارهٔ مناظر روستایی، بلکه دربارهٔ همه مکانهایی که در این تور مجازی با هوایی بازدید کردید، گفت.
عکس های سرگئی سمنوف ، ماکس ناسکین ، یوری کراوتسوف
موارد مشابه:
