نایروبی، کنیا، آفریقا

آیا نایروبی با سن پترزبورگ یا ریودوژانیرو وجه اشتراکی دارد ؟ سه شهر بزرگ و معروف با داشتن آب و هوا و تاریخ متنوع و قرارگرفتن در قاره‌های مختلف، به‌نظر کاملاً با یکدیگر متفاوت هستند.

اما هنوز اینطور نیست. علاوه بر سن پترزبورگ، نایروبی در یک منطقه نسبتاً باتلاقی نه چندان دور تأسیس شد. و به عنوان ریودوژانیرو، نایروبی دارای مناطق زاغه نشین بسیاری است که به قدری بزرگ هستند که تعداد کلی شهروندان از سه تا چهار میلیون نفر متغیر است، زیرا شمارش ساکنان این مناطق غیرممکن است.

تاریخ نایروبی نوعی فصل به نام “نبرد برای آفریقا” است. این دوره رقابت شدید بین کشورهای امپراتوری اروپا برای مالکیت سرزمین‌های آفریقایی بود. موقعیت فعلی پایتخت کنیا به این شهر یک مزیت جغرافیایی می‌بخشد، که توسط بریتانیایی‌ها هنگام ساخت راه آهن اوگاندا در سال 1899 مورد توجه قرارگرفت. نقطه‌ای که در ارتفاع 1661 متری از سطح دریا قرار دارد، بعداً با موقعیت خود به ایستگاه راه آهن نایروبی تبدیل شد. بین کامپالا، پایتخت اوگاندا و مومباسا، که پایتخت تحت الحمایه بریتانیا بود. آب و هوا در چنین ارتفاعی برای انسان راحت و برای پشه‌های مالاریا خطرناک است. کلمه “نایروبی” از زبان قبیله محلی ماسایی به “آب‌های خنک” ترجمه شده است و دلیلی برای آن وجود دارد:

همه اینها یک ایستگاه کوچک را قادر ساخت تا به سرعت به یک شهر مستقل تبدیل شود. با این حال، در سال 1900 به دلیل اپیدمی طاعون بابونیک، شهر کاملاً در آتش سوخت. در سال 1905 دوباره بازسازی شد و حتی توانست وضعیت پایتخت را از مومباسا بگیرد.

رشد نایروبی ادامه یافت، اما قبایل محلی که گاوها را در نزدیکی باتلاق‌های کوهستانی دورافتاده گله می‌کردند، آشفته شدند. آنها جنبشی را به نام “برای سرزمین و آزادی” تأسیس کردند که علیه اشغالگران بریتانیا و مقامات محلی شورش کرد. اوج مقاومت در اواسط قرن بیستم رخ داد و تعداد زیادی کشته بر جای گذاشت. سپس سرانجام در سال 1963 کنیا به یک کشور مستقل با همان پایتخت – نایروبی – تبدیل شد. در آن زمان جمعیت شهر حدود 380000 نفر بود و در دهه 1980 به یک میلیون نفر رسید.

شهر کنونی نایروبی ترکیبی از محله‌های مختلف است، از حومه‌های ثروتمند، که مدت‌ها پیش خانه مستعمره‌نشینان اروپایی بوده، تا مناطق زاغه‌نشین. یکی از این مناطق به نام کیبرا به دلیل داشتن بزرگترین منطقه فقیر نشین آفریقا معروف است. بر اساس منابع مختلف، تعداد باشندگان این ولسوالی از 200 هزار تا یک میلیون نفر متغیر است.

ما نمی‌توانیم تعداد دقیق را نیز به شما بگوییم، اما می‌توانیم پرواز بر فراز این منطقه را با استفاده از پانورامای ما پیشنهاد کنیم تا بتوانید خودتان آن را تصور کنید. این نه تنها سریع و راحت است، بلکه ایمن نیز هست، زیرا نایروبی شهری با یکی از بالاترین نرخ جرم و جنایت در جهان است. اما بی‌انصافی است که بگوییم چیزی برای جذب گردشگران وجود ندارد. پایتخت کنیا دارای چندین تئاتر، گالری و موزه است، از جمله یک موزه از تاریخ راه‌آهن افسانه‌ای و کل کشور.

غرور واقعی این شهر بزرگترین پیست اسکیت در آفریقا است – پیست یخی خورشیدی، اما مشهورترین مناظر نایروبی پارک ملی با همین نام است. حدود 400 گونه از پرندگان و حیوانات از جمله شیر، زرافه و کرگدن در این پارک زندگی می‌کنند. یک شهر نادر می‌تواند از یک ذخیره گاه طبیعی بزرگ واقع در قلمرو اداری خود ببالد.

نایروبی شهری نسبتاً سرسبز است که از هیچ زمینی برای پارک‌ها دریغ نمی‌کند. در یکی از آن‌ها می‌توانید بنای یادبود اختصاص داده شده به Jomo Kenyatta، اولین رئیس جمهور کنیا را پیدا کنید. ما امیدواریم که سفر در چنین شهری غیر معمول لذت زیادی را برای شما به ارمغان بیاورد.

عکس های سرگئی سمنوف و استاس سدوف