رشته کوه‌های مونت بلانک آلپ، ایتالیا و فرانسه

کوه‌های آلپ که از هزینه‌های فرانسوی مدیترانه سرچشمه می‌گیرد، نه چندان دور از نیس و تا سرتاسر قلمرو سوئیس، ایتالیا، یوگسلاوی سابق، آلمان و اتریش امتداد می‌یابد و انتهای آن در نزدیکی دشت پانونیا قرار دارد. رشته کوه اروپا

مون بلان، که هم یک کوه مجزا و هم رشته کوهی به طول 50 کیلومتر است، در قلب کوه‌های آلپ واقع شده است. ارتفاع رسمی این کوه 4810 متر است، اگرچه پایدار نیست. در فاصله سال‌های 2003 تا 2007 قد 55 سانتی‌متر افزایش یافت و دو سال بعد به همین میزان کاهش یافت. آخرین اندازه گیری‌های انجام شده توسط دانشمندان فرانسوی در سال 2015، ارتفاع را 4808 متر از سطح دریا تخمین زده است. چنین انحرافی نتایج حرکت سنگ و ذوب یخ است. با وجود همه اینها، مونت بلان همچنان مرتفع‌ترین نقطه اروپاست.

با این حال، حتی این رتبه بندی نمودار نیز ممکن است مورد مناقشه باشد. نکته این است که البروس معروف به طول 5642 متر در مرز اروپا و آسیا قرار دارد. بنابراین وقتی به آسیا اشاره می‌شود، مونبلان واقعا بلندترین قله اروپا است، اما اگر البروس متعلق به اروپا باشد، مونت‌بلان به رتبه دوم می‌رود.

مونتبلان علاوه بر البروس در مرز قرار دارد و فرانسه و ایتالیا را از هم جدا می‌کند. از هر دو زبان (مون بلان و مونت بیانکو) این نام به عنوان “کوه سفید” ترجمه شده است. در واقع، حتی درحال حاضر کشورها نمی توانند مالکیت این اثر طبیعی عظیم را روشن کنند. قبلاً، کل کوه در داخل دوک نشین ساووی بود. بعداً در سال 1723 بخشی از پادشاهی ساردینیا شد. در دوره جنگ‌های آتی، این سرزمین‌ها پیوسته از یک طرف به طرف دیگر می‌رفتند. در سال 1861 توافق نامه‌ای امضا شد که مونت بلان را به عنوان مرز بین فرانسه و ایتالیا تعیین می‌کرد.

قانون 1860 و نقشه‌های پیوست هنوز هم برای دولت فرانسه و هم برای دولت ایتالیا معتبر هستند. با این حال، با توجه به توسعه گردشگری، هر دو کشور مشتاق به‌دست آوردن سودآورترین بخش‌های سطح کوه هستند. و بدون برخی حوادث سرگرم کننده نمی توان انجام داد: در سال 2015، هر دو نماینده ایتالیا و فرانسه به طور منظم علائم مرزی را تا 100-150 متر تغییر دادند، حتی گاهی اوقات از بولدوزر استفاده می‌کردند.

اولین اشاره دربارهٔ صعود مون بلان به تاریخ 8 آگوست 1786 بر می‌گردد. از آن زمان، نزدیکترین شهرهای کورمایر (ایتالیا) و شامونی (فرانسه) به هزاران گردشگر که برای کوهنوردی و اسکی آلپاین (شاید “اسکی”) می‌آیند خدمات رسانی می‌کنند. در سال 1965 تونلی به طول 11 کیلومتر که از طریق مونت بلان تراشیده شده بود افتتاح شد. این تونل که دو کشور را به هم متصل می‌کند، میانگین تردد روزانه 5000 وسیله نقلیه دارد.

یکی دیگر از قله‌های برجسته توده مون بلان، مون مودیت با ارتفاع 4465 متر است و منطقه رون-آلپ در فرانسه را از دره آئوستا واقع در ایتالیا جدا می‌کند. بر اساس افسانه‌های محلی که در دوره رومیان ظاهر شد، دره‌های شیب دار این منطقه محل سکونت ارواح و شیاطین بود که درحالی‌که جادوگران در بالای کوه درحال رقصیدن بودند، بلوک‌های یخی بزرگ را از دامنه‌ها بیرون می‌زدند. نقشه‌ساز و جهانگرد انگلیسی ویلیام ویندهام، که در آغاز قرن هجدهم درحال کاوش در این منطقه بود، چنان تحت تأثیر اسطوره‌های باستانی قرارگرفت که تا پایان قرن مون بلان و قله‌های اقماری آن در مجموع در فرانسه به عنوان Montagne Maudite (کوه نفرین شده).

نام قله 3842 متری Aiguille du Midi به معنای واقعی کلمه از فرانسوی به عنوان “قله ظهر” ترجمه می‌شود. وقتی از شامونی به آن نگاه کنید، نام آن را خواهید فهمید: زمانی‌که خورشید از قله آن می‌گذرد تقریباً ظهر را نشان می‌دهد.

قله پتی درو با ارتفاع 3733 متری یکی از زیباترین و چالش برانگیزترین قله‌های صعود در رشته کوه‌های آلپ به شمار می‌رود. به طور کلی، توده مون بلان با قرارگرفتن در قلمرو سه کشور ایتالیا، فرانسه و سوئیس دارای 57 قله است که کوچکترین قله آن 2374 متر ارتفاع دارد. اگرچه تعداد کمی از ما می‌توانیم در بالا رفتن از کوه‌ها موفق شویم، اما هنوز هم می‌توان بدون ترک خانه از کوه‌های آلپ دیدن کرد – فقط با تماشای پانوراماهایمان.

عکس های ایوان روسلیاکوف