روستای زیبای کارگوپل، روسیه

برخلاف جنوب و مرکز روسیه، در گذشته شهرهای زیادی در شمال این کشور وجود نداشت. کارگوپل برای مدت طولانی تنها شهر موجود‌ درکنار رودخانه اونگا و تا دریای سفید بود.

جنگل‌های انبوه و باتلاق‌های غیرقابل دسترس که بیشتر قلمرو را پوشانده بود، رودخانه‌ها را به بهترین راه برای حمل و نقل تبدیل کرده بود. با وجود تند تند، رودخانه پر جریان Onega یکی از آن بزرگراه‌ها بود. واگن‌های مملو از ماهی‌های اقیانوس، نمک و خز از شمال به مرکز روسیه در تابستان و روی یخ در زمستان می‌رفتند. بنابراین، نمی توان اهمیت کارگوپل را به عنوان یک مرکز اداری، تجاری و فرهنگی دست بالا گرفت. بر همین اساس، هنر و صنایع دستی در این حوزه توسعه یافته است. ^در هفدهم قرن، کلیساهای سنگی زیادی در شهر وجود داشت، درحالی‌که سازه‌های باقی مانده به سادگی از چوب ساخته شده بودند. در میان آن‌ها کلیسای جامع میلاد مسیح است. ساخته شده در 1552 – 1562; در آن زمان یکی از بزرگترین کلیساهای نواحی شمالی بود. از اواخر ^قرن  هفدهم شروع شد و تا آغاز قرن هجدهم ادامه ^یافت کارگوپل به تدریج جایگاه خود را به عنوان مرکز بزرگ از دست داد. در عوض، به شهر آرخانگلسک، تنها بندر دریایی روسیه در آن زمان داده شد. “آخرین نی” خط آهنی بود که از مسکو به آرخانگلسک و دور از کارگوپل ساخته شد و باعث شد خطوط اصلی کشتیرانی به‌جای رودخانه اونگا با ریل حرکت کنند. این شهر مرکز شهرستان و سپس مرکز ناحیه باقی ماند، اما هرگز شکوه سابق خود را به‌دست نیاورد.

منطقه کارگوپولسکی در جنوب غربی استان آرخانگلسکایا واقع شده است. این کشور از غرب با جمهوری کارلیا، از شمال با ناحیه پلستسکی، از شرق با ناحیه نیاندومسکی، از جنوب شرقی با ناحیه کونوشسکی و از جنوب غربی با استان ولوگودسکایا همسایه است. شهر کارگوپل یک مرکز اداری و فرهنگی است که در وسط ناحیه واقع شده است و پنج کیلومتر با دریاچه لاچا که رودخانه اونگا را تغذیه می‌کند فاصله دارد.

فرهنگ سنتی منطقه کارگوپلسکی ریشه در شرایط منحصربفرد اجتماعی، اقتصادی و آب و هوایی دارد. تا همین اواخر به طرز شگفت آوری به خوبی حفظ شده بود: اصول اصلی کشاورزی، آداب و رسوم سنتی و آداب و رسوم منحصربفرد داخلی توجه محققان مدرن را به خود جلب می‌کند.

منطقه کارگوپل در قرون 15 تا 18 ^رونق  داشت: به دلیل تجارت فعال خز، ماهی، الوار و نمک به عنوان یک مرکز فرهنگی و اقتصادی بزرگ شناخته می‌شد (تجار کارگوپل از امتیاز تجارت بدون عوارض بودند) ^. منطقه کارگوپل همچنین به دلیل استفاده از رودخانه اونگا به عنوان خط اتصال بین کارگوپل و مناطق ساحلی شمالی شناخته شده بود. در سال 1588 سفیر ملکه انگلیس حتی کارگوپل را در فهرست مهم‌ترین شهرهای روسیه‌ درکنار مسکو قرار داد.

کاهش تدریجی اقتصادی کارگوپل با کم عمق شدن رودخانه اونگا و همچنین آتش سوزی ویرانگر سال 1765 همراه است (شهر عملاً در اثر آتش سوزی ویران شد و بازسازی آن تنها با کمک امپراتور روسیه امکان پذیر شد. مبلغ قابل توجهی برای این منظور اهدا کرد). راه آهن ساخته شده در ^قرن  نوزدهم در 80 کیلومتری کارگوپل منشعب شد و شهر را رها کرد و آن را به “گوشه خرس” تبدیل کرد.

کل تاریخ منطقه، به هر شکلی، در مجموعه موزه کارگوپل منعکس شده است، که آداب و رسوم و سنت‌های محلی و همچنین شواهد شکوه و رونق سابق آن را به نمایش می‌گذارد (لباس‌ها و لباس‌های مزین به گلدوزی و مروارید، کتابهای دست نویس و حکاکی و چاپ). علاوه بر این، تعدادی نمونه منحصربفرد از معماری سنتی چوبی و سنگی روسی قرن هفدهم ^تا نوزدهم ^در  منطقه کارگوپولسکی حفظ شده است: کلیساها و کلیساها، معابد و کلیساهای چوبی با سقف چادر، که بسیاری از آن‌ها اکنون به عنوان یکی از معبدها در نظر گرفته می‌شوند. دارایی‌های موزه

عکس سرگئی سمنوف و استاس سدوف