تراس شالیزار برنج یوانیانگ هانی، چین

در بخش جنوب غربی چین که با میانمار، لائوس و ویتنام مرز مشترک دارد، استان یوننان قرار دارد. کوه‌ها بیشتر قلمرو آن را تشکیل می‌دهند (حداکثر ارتفاع آن 6740 متر است). با این حال، با حرکت به سمت جنوب، زمین کوهستانی به تدریج به تپه‌ها و دره‌های زیبا با خاک حاصلخیز تبدیل می‌شود.

هوا در این قسمت از چین گرم و مرطوب است. آب و هوا شبیه به آب و هوای گرمسیری است که کشاورزی را به شغل اصلی مردم محلی تبدیل می‌کند. و آن‌ها در آن بسیار موفق هستند! چای قرمز چینی مرغوب، نیشکر، تنباکو و برنج در اینجا کشت می‌شود.

این چای به قدری منحصربفرد خوشمزه است که نام آن را از استانی که در آن کشت می‌شود – “یوننان” گرفته است. با این حال، برنج چیزی است که این مکان را خاص می‌کند و شهرت جهانی بی‌نظیری برای استان به ارمغان می‌آورد. علاوه بر کاربرد عملی کشاورزی، تراس‌های برنج (مزارعی که شکل تپه‌ای را دنبال می‌کنند) برای همه کسانی که می‌توانند زیبایی‌های طبیعی را درک کنند، جذابیت بسیار خوبی دارد. هیچ کلمه‌ای برای توصیف این تصویر خیره کننده وجود ندارد و ما نیازی به توصیف آن نداریم – خودتان آن را از طریق پانورامای ما،. با این حال، ما می‌خواهیم به شما بگوییم که تراس‌های برنج آبشاری چگونه اختراع شدند.

اعتقاد بر این است که در آسیا و به ویژه در چین، مردم تقریباً 8000 سال پیش شروع به کشت برنج کردند. بر خلاف زمین‌های باتلاقی مسطح، که در آن کاشت بذر و برداشت محصولات بسیار ساده بود – دهقانان در مناطق کوهستانی باید مبتکر باشند و چشم انداز را مطابق با نیازهای کشاورزی اصلاح کنند. به این ترتیب تراس‌های برنج در چین و همچنین چندین کشور دیگر ایجاد شد. 

تراس‌های یوننان در ارتفاع 200 تا 2000 متری از سطح دریا واقع شده اند. آنها سرزمینی به مساحت بیش از 20000 کیلومتر مربع را اشغال می‌کنند و خطوط دامنه‌های کوه را در همه جا ردیابی می‌کنند. پله‌های آبشاری یک نسل پس از دیگری در دامنه تپه بریده شدند. این کار نه تنها به کار فیزیکی زیادی نیاز داشت، بلکه به دقت نیز نیاز داشت: کوچکترین اشتباه می‌تواند به دیوارهای شکننده تراس آسیب برساند و کل سیستم آبیاری را به خطر بیندازد و همچنین باعث شسته شدن خاک رویی قرمز گرانبها شود.

کاشت برنج از ماه فوریه شروع می‌شود و تا اسفند ادامه دارد. در این زمان، آب کوه چشمه شالیزارهای پلکانی را پر می‌کند. برنج تا سپتامبر رسیده و برداشت آغاز می‌شود. چشم انداز تراس‌های برنج در طول سال مطابق با چرخه کشاورزی تغییر می‌کند.

تابستان زمان جوانه‌های سبز جوان است. پاییز رنگ‌های فوق‌العاده طلایی و قرمز را به تپه‌ها می‌آورد. اما زیباترین زمان برای تراس‌ها از نوامبر تا آوریل است: مزارع آبشاری پر از آب چشمه، تابش خورشید را منعکس می‌کنند. می توان طلوع، غروب خورشید و آسمان آبی روشن را که در هزاران «آینه» کوچک منعکس شده است، دید. تنوع رنگ‌ها در ترکیب با تابش نور خورشید تصویری منحصربفرد را ایجاد می‌کند.

با وجود زیبایی خیره کننده، استان یوننان از گردشگری انبوه رنج نمی برد. نبود فرودگاه نزدیک، جاده‌های بد و یال‌های دورافتاده کوهستان مانع از آمدن تعداد زیادی از مردم به اینجا می‌شود. با این حال، این دقیقاً همان چیزی است که به حفظ زیبایی بکر این منظره کمک می‌کند.  

عکس و متن از Stas Sedov و Dmitry Moiseenko