کلیسای شفاعت باکره مقدس در رودخانه نرل، روسیه

ایده عکاسی از کلیسای شفاعت در رودخانه نرل ، بنای یادبود مشهور روسیه قرون وسطی، تقریباً خودجوش بود. در خبرها شنیدم که منطقه نزدیک شهر ریازان در وضعیت اضطراری قرار دارد: نزدیک به 500 خانه در اثر آب زیاد زیر آب رفته است.

من قبلا شلیک کردمکلیسای شفاعت از هوا در سال 2010. چند تماس گرفتم و از دوستانم دربارهٔ چگونگی تأثیر سیل بر شهر ولادیمیر پرسیدم. من خیلی سریع چندین تصویر امیدوارکننده دریافت کردم – دره‌ای که آخرین بار با پای پیاده از آن عبور کردیم تا ریل راه آهن آب گرفت. بدیهی است که باید سریع حرکت می‌کردیم. ما باید بلافاصله می‌رفتیم، قبل از اینکه آب برود. نداشتن قایق در ناوگان ما یک مشکل جدی بود. دوستانم به من گفتند که اجاره قایق در محل عملا غیرممکن است. همه این چالش‌ها را برای شریکم، دیما مویسینکو توضیح دادم و از او پرسیدم که آیا حاضر است تجارت خود (خانم‌ها و فیس‌بوک) را کنار بگذارد و با من به شهر ولادیمیر بیاید. دیما مانند یک پیشاهنگ خوب، همیشه آماده بود. دومین “پسر پیشاهنگ” که برای مقابله با عکس زیبا آماده شده بود، دنیس سینیاکوف بود.

تصمیم گرفته شد فوراً حرکت کنیم تا با طلوع آفتاب به آنجا برسیم. ما باید فوراً یک دستگاه شناور پیدا می‌کردیم، بنابراین دیما یک قایق آنلاین سفارش داد. سفارش او را یک ساعت قبل از حرکت ما که حدود نیمه شب بود تحویل دادند. در 3.5 ساعت رانندگی در یک جاده بد و مبارزه با خواب آلودگی، خود را در نزدیکی ایستگاه راه آهن Bogolyubovo دیدیم. ساعت 4 صبح تاریک و ساکت بود. پس از چندین بار تلاش برای خواندن دفترچه راهنمای قایق خود در زیر نور خیابان و طوفان مغزی گروهی، در نهایت قایق را جمع آوری کردیم. سپس آن را از روی خطوط راه آهن کشیدیم و در آب گذاشتیم. در حالی که عجله داشتیم، کاملاً فراموش کردیم که یک بطری Champaign را در طول این راه اندازی گالا بشکنیم. خب، ما به هر حال آن را همراه خود نداشتیم.

همانطور که قول داده بودیم آب زیاد بود. مه روی رودخانه فرود آمد و به‌نظر می‌رسید که در ساحل اقیانوس هستیم: چیزی جز آب تا افق وجود نداشت. ساحل مقابل کاملاً نامرئی بود. لحظه‌ای که شروع به پرتاب کردیم، گروهی از عکاسان در ساحل ظاهر شدند. آنها وسایل عکاسی زیادی حمل می‌کردند، حتی سه پایه، اما تجهیزات اصلی مورد نیاز برای عکاسی از سیل – یک قایق – را نداشتند. آنها به قایق ما نگاه کردند، آهی کشیدند و در امتداد ریل راه آهن پیش رفتند، در مه ناپدید شدند… دیگر وقت را تلف نکردیم، با کشتی دور شدیم.

از جزییات سفر باشکوه خود در جنگل پرآب ابتدا می‌گذرم، سپس از میان دره‌ها و مزارع. فقط می‌خواهم اشاره کنم که از بین ما سه نفر فقط دنیس وادر داشت و در عرض ده دقیقه پس از داوطلب شدن برای خام کردن قایق، دیما اعتراف کرد که قبلاً این کار را نکرده است.

پس از حدود یک ساعت تعجب از طریق کانال‌های رودخانه، یک شبح تار از کلیسا را ​​دیدیم. درست قبل از طلوع آفتاب خورشید آسمان و آب را چنان با رنگ‌های سورئال رنگ آمیزی کرد که تقریباً فراموش کردیم چرا آنجا بودیم.

بچه‌ها دوربین‌هایشان را گرفتند و من پاروها را گرفتم. فقط صدای کلیک شاترشان سکوت را برای نیم ساعت بعد بر هم زد. عکاسان ما آنقدر فریب خوردند که فقط تهدیدهای من به “سوء استفاده از پارو” باعث شد دیما روی عکسبرداری پانورامای کروی هوایی متمرکز شود که اکنون در تور امروز می‌توانید مشاهده کنید.

عکس و متن توسط استانیسلاو سدوف و  دیمیتری مویزینکو

کلیسای شفاعت باکره مقدس در رودخانه نرل (1165 پس از میلاد) در نزدیکی روستای بوگولیوبوو بزرگترین بنای معماری روسیه است. این کلیسا که جزء مهمی از بناهای سفید ولادیمیر و سوزدال است، به میراث جهانی یونسکو تعلق دارد. این جاذبه میراث قابل توجه روسیه بر روی تپه مصنوعی، در محل تلاقی رودخانه‌های Nerl و Klyazma تولید شده است. پایه 5 متری کلیسا به ویژه برای محافظت از آن در برابر سیل طراحی شده است. واقعیت شگفت انگیز: ساخت این کلیسا تنها یک سال طول کشید. زندگی آندری بوگولیوبسکی می‌گوید: «این کلیسا ظرف یک سال ساخته می‌شود و خانه‌ای برای رهبانان ایجاد می‌کند.» این تواریخ نشان می‌دهد که کلیسا مربوط به لشکرکشی پیروزمندانه ارتش ولادیمیر به بلغارها و مرگ ایزیاسلاو پسر کنیاز آندری است. .

این یک معجزه است که کلیسای شفاعت تا روزگار ما باقی مانده است. در پایان ^قرن هجدهم، راهب صومعه بوگولیوبسکی، که کلیسای شفاعت باکره مقدس تحت نظارت او نگهداری می‌شد، تصمیم گرفت این ساختمان را از هم جدا کند – این کار هیچ سودی نداشت – زیرا صومعه برای ساختن به آجر نیاز داشت. یک ناقوس خوشبختانه، ابیت بودجه کافی برای شروع تخریب نداشت. متأسفانه، نقاشی‌های دیواری داخلی اصلی در جریان بازسازی آن در سال 1877 از بین رفت.