شهر سانفرانسیسکو، ایالت کالیفرنیا، آمریکا

سانفرانسیسکو یکی از مشهورترین شهرهای ایالات متحده است که مسیر آن به طور جدایی ناپذیر با تاریخ این کشور مرتبط است.

بومیان آمریکا هزاران سال قبل از ورود اروپایی‌ها در این سرزمین ساکن بودند. سر فرانسیس دریک، کاپیتان دریایی مشهور بریتانیایی، اولین کسی بود که ورودی خلیج سانفرانسیسکو را کشف کرد، اما او این منطقه را مطالعه نکرد. در سال 1579، سر دریک ادعای ساحل را برای تاج انگلیس (آن را “آلبیون جدید” نامید) و به سفر خود ادامه داد.

این شهر واقعی در سال 1769 زمانی‌که یک حزب اکتشافی اسپانیایی به رهبری دون گاسپار د پورتولا به اینجا رسید، تأسیس شد. پس از ادعای استقلال مکزیک، شهر سانفرانسیسکو و همچنین کل ایالت کالیفرنیا به قلمرو مکزیک تبدیل شدند. و تنها پس از جنگ مکزیک و آمریکا در سال 1846، شهر به ایالات متحده بازگشت.

شهر سانفرانسیسکو در قرن نوزدهم با کشف طلا در کالیفرنیا رشد سریعی را تجربه ^کرد . در طی یک دوره تنها 2 ساله (از ژانویه 1848 تا دسامبر 1849) جمعیت سانفرانسیسکو از 1000 نفر به 25000 نفر افزایش یافت. این امر سانفرانسیسکو را به بزرگترین شهر در غرب رودخانه می‌سی سی پی تبدیل کرد تا اینکه لس آنجلس در سال 1920 این عنوان را به‌دست آورد.

تب طلا ماهیت و اقتصاد سانفرانسیسکو را تغییر داد. بانکداران ثروتمند و مشهور، سرمایه داران و صاحبان معدن شروع به ساخت عمارت‌های خود در محله نوب هیل کردند (بعدها بسیاری از این خانه‌ها به هتل‌های معروف تبدیل شدند). در میان کسانی که توسط تب طلا جذب سانفرانسیسکو شد، فردی به نام لوی اشتراوس بود. پس از به‌دست آوردن حق ثبت اختراع برای ساخت “لباس‌های کارگری بدون بند با جیب برای چاقو، پول و ساعت” (لباس کاملاً راحت و پرکاربرد معدنچی طلا) او Levi Strauss & Co را راه اندازی کرد و به طور تصادفی شلوار جین را “اختراع” کرد. که دنیای مدرن اکنون نمی تواند زندگی کند.

یکی دیگر از نقاط عطف تاریخ سانفرانسیسکو، زلزله بدنام سال 1906 است. با این حال، بیشترین خسارت، شهر نه از زلزله، بلکه از آتش سوزی‌های پس از آن متحمل شد. به دلیل آسیب دیدگی سیستم آبرسانی، آتش سوزی به مدت 4 روز مهار نشد. نزدیک به 300000 از 410000 شهروند سانفرانسیسکو خانه‌های خود را در آتش سوزی از دست دادند.

پس از این اتفاق ناگوار، شهر باید به معنای واقعی کلمه از ابتدا بازسازی می‌شد. با گذشت زمان، طرح اولیه خیابان‌های شهر بازسازی شد. علاوه بر این، دولت شهر ایده‌های جدیدی را که توسط دانیل برنهام، معمار مشهور آمریکایی پیشنهاد شده بود، در نظر گرفت. به لطف او، سانفرانسیسکو اکنون دارای خیابان‌های عریض، یک خط حمل و نقل اصلی و یک مجتمع مسکونی بزرگ است که به سبک نئو کلاسیک تولید شده است.

در سال 1915، به اصطلاح  کاخ هنرهای زیبا  به لیست دیدنی‌های سانفرانسیسکو اضافه شد. این یک ساختمان با تاریخ جالب و نسبتا منحصربفرد است. در اصل، این پاویون موقت هنرهای زیبا بود که بخشی از نمایشگاه پاناما-اقیانوس آرام بود. پس از پایان نمایشگاه، تمام سازه‌های دیگر که در گچ ریخته شده بودند، تخریب شدند. با این حال، شهروندان سانفرانسیسکو ظاهر غرفه هنرهای زیبا را آنقدر دوست داشتند که آن را “کاخ” نامیدند و تخریب آن را ممنوع کردند. و به همین ترتیب در حالت اولیه گچی خود ایستاد تا زمانی‌که نسخه‌ای دقیق از سنگ ساختند و حوض زیبایی را‌ درکنار آن اضافه کردند.

در دهه 1930، خانه اپرای یادبود جنگ به یکی دیگر از مکان‌های زیبای سانفرانسیسکو تبدیل شد. و مشهورترین نقطه عطف شهر، پل گلدن گیت است، پل معلقی با شهرت جهانی که در همان دوره تاریخی ساخته شده و هنوز با هیچ سازه دیگری بی‌نظیر است. این یک بنای معماری منحصربفرد است که ضلع شمالی شبه جزیره سانفرانسیسکو را به بخش جنوبی شهرستان مارین متصل می‌کند. علاوه بر این، سواحل اقیانوس آرام (از جمله ساحل معروف اقیانوس به طول 4.7 کیلومتر) بخشی جدایی ناپذیر از چشم انداز سانفرانسیسکو هستند، همچنین محله فیشرمنز اسکله و پارک‌ها (بیش از 200 مورد از آن‌ها در شهر وجود دارد).

شما می‌توانید زیبایی یکی از جالب‌ترین شهرهای ایالات متحده را از طریق پانورامای عکس ما تحسین کنید.

عکس: دیمیتری مویزینکو