شهر هنگ کنگ از نمای هلیکوپتر

در مسیر جزایر رمانتیک بالی به مسکو، دیما تصمیم گرفت توقفی یک روزه در هنگ کنگ داشته باشد. او با دوست دخترش آلینا در سفر بود. بعد از یک عصر لذت بخش در شهر قدم زدن، آن‌ها به هتل بازگشتند. هنگامی که آن‌ها از تاکسی پیاده شدند، دیما از دوست دخترش پرسید که او چه آرزویی دارد – “خیلی خوب است که یک هفته دیگر اینجا بمانم!” گفت آلینا. 

هنگ کنگ شهری است که رویاها در آن به حقیقت می‌پیوندند. 

تاکسی رفت و کوله پشتی دیما را با تلفن، کارت‌های اعتباری و پاسپورت روی صندلی عقب برد. جمعه شب بود هواپیماشون شنبه حرکت میکرد و قرار بود سفارت فقط دوشنبه باز بشه… دیما و آلینا اینجوری یه هفته دیگه تو هنگ کنگ موندن.

دوربین‌های مداربسته در ورودی هتل پلاک تاکسی را ثبت کردند اما کوله پشتی دیگر آنجا نبود. راننده گفت چیزی ندیدم و مسافران بعدی حتما کوله پشتی را گرفته اند.

در حالی که یکی از دوستان مسکو درحال ارسال پاسپورت خارجی جدید خود به هنگ کنگ بود، دیما اوقات فراغت زیادی داشت. او این عکس‌های پانوراما را زمانی گرفت که آسمان زیبا بود و با ابرهای باشکوه تزئین شده بود.

آرزوی آلینا به ماندن   یک هفته دیگر در هنگ کنگ کمک کرد

یادداشت ویراستار:

در واقع، من همچنین می‌خواستم دیما در هنگ کنگ بماند و پانوراماها را فیلمبرداری کند. و همانطورکه می‌دانیم، هنگ کنگ شهری است که رویاها در آن به حقیقت می‌پیوندند …

حالا چند کلمه دربارهٔ هنگ کنگ.

هنگ کنگ هم یک شهر و هم یک ایالت و (به طور دقیق تر)، منطقه اداری ویژه جمهوری خلق چین است. واقعاً از همه نظر “خاص” است. 

هنگ کنگ یکی از مراکز مالی در سراسر جهان است و این واقعیت صرف تعهدات خاصی را برعهده ساکنان آن می‌گذارد و ظاهر معماری شهر را تعیین می‌کند (اولین آسمان خراش‌ها در چین در اینجا ساخته شدند). علاوه بر این، وضعیت اداری ویژه به هنگ کنگ اجازه می‌دهد تا قوانین خاص خود را داشته باشد و از آن‌ها نهایت استفاده را می‌برد. 

به عنوان مثال، سیاست بدنام محدودیت تولد یک فرزند در چین دربارهٔ هنگ کنگ اعمال نمی شود: شهروندان آن ممکن است هر تعداد فرزند داشته باشند. اغلب ساکنان هنگ کنگ خود را چینی نمی دانند. آنها به زبان انگلیسی روان صحبت می‌کنند که دومین زبان ملی اینجاست. کسانی که قبل از سال 1997 به دنیا آمده‌اند دارای “گذرنامه باز” هستند، به این معنی که می‌توانند بدون ویزا به کشورهایی سفر کنند که در غیر این صورت از شهروندان چینی ویزای ورودی نیاز دارند. 

بنابراین، “پیش از 1997” از کجا آمده است؟ سالی است که مستعمره سابق بریتانیا بخشی از چین شد. پیش از آن بریتانیا این سرزمین را به مدت 99 سال از چین اجاره کرده و آن را توسعه داده و فرهنگ خود را گسترش داده است. با این وجود، این قرارداد اجاره پس از انقضا تمدید نشد. 

شایعات می‌گویند که انگلیسی‌ها نتوانستند قلمرو خارج از کشور خود را حفظ کنند زیرا هنگ کنگ منابع آب آشامیدنی خود را ندارد. از لحاظ تاریخی، آب آشامیدنی از سرزمین اصلی چین به جزایر تحویل داده می‌شد، که شرط سختی را تحمیل می‌کرد – تمدید قرارداد اجاره آب را به پایان می‌رساند. به عنوان یک مصالحه، به هنگ کنگ قول استقلال کامل و حفظ سبک زندگی داده شد. امروزه هنگ کنگ ترکیبی باورنکردنی از تمام دستاوردهای غرب با ظاهر منحصربفرد شرق است.

عمارت‌های جذاب به سبک استعماری در هماهنگی با ساختمان‌های مرتفعی که به دلیل قلمرو محدود ساخته شده اند، وجود دارند. معماران هنگ کنگ با دانش فنی مدرن هدایت می‌شوند و در عین حال از سنت فنگ شویی پیروی می‌کنند. از این رو، بسیاری از ساختمان‌ها دارای کاشی‌های آینه‌ای در قسمت جلویی خود هستند تا از ورود ارواح شیطانی به داخل جلوگیری کنند. گوشه‌های ساختمان‌ها می‌توانند اریب یا گرد باشند – این نماد فنگ شویی دوستی و محافظت از هر گونه تأثیر منفی است. 

نام شهر، “هنگ کنگ” به عنوان “لنگرگاه معطر” ترجمه شده است. بنابراین، آب و گیاهان بخش مهمی از چشم انداز محلی می‌شوند. در واقع، فضای سبز زیادی در اطراف وجود دارد: هم در شهر و هم در پارک معروف ویکتوریا – خانه قله ویکتوریا، بلندترین (552 متر) نقطه جزیره هنگ کنگ. 

به هر حال، هنگ کنگ در مجموع 262 جزیره در دریای چین جنوبی دارد که اکثر آن‌ها واقعا کوچک هستند. بزرگترین جزیره مجمع الجزایر جزیره لانتائو است که به خاطر فرودگاه، دیزنی لند و مجسمه غول پیکر بودا معروف است. به اندازه کافی عجیب، قلمرو نسبتاً کوچک هنگ کنگ دارای بیش از 600 زیارتگاه است که در سراسر جزایر پراکنده شده اند.

“آسمان خراش‌های هنگ کنگ” و “چراغ‌های هنگ کنگ” دو نام دومین جزیره بزرگ هستند. این همان جزیره‌ای است که می‌توانید در این عکس پانوراما ببینید. 

عکس از دیمیتری مویزینکو