جاده کمربندی بزرگراه اتومبیل مسکو، روسیه

MEH، مسکو

ما درحال حاضر 6 سال است که عکس‌های پانورامای هوایی گرفته ایم. و بسیاری از شهرهای جالب جهان را فیلمبرداری کردیم: نیویورک، آمستردام، کوالالامپور، سیدنی، میامی، لاس وگاس، ریودوژانیرو، دبی، لس آنجلس و دیگران. با این حال ما موفق نشدیم شهری که در آن زندگی می‌کنیم عکسبرداری کنیم، هر چند تمام تلاشمان را کردیم. مورد این است که پروازها بر فراز مسکو به جز پروازهای وزارت دفاع مدنی و واکنش اضطراری فدراسیون روسیه و پلیس روسیه ممنوع است.

به همین دلیل است که ابتدا یک تور مجازی بر روی تقاطع بزرگراه محاصره مسکو (MEH) انجام دادیم و می‌توانید آن را در اینجا، در وب سایت ما مشاهده کنید.

وقتی کسی بر فراز MEH پرواز می‌کند محدودیت‌های زیادی وجود دارد: پرواز در اینجا ممنوع است، پرواز به آنجا ممنوع است، پرواز فقط در جهت عقربه‌های ساعت، بالا رفتن از سطح مشخصی مجاز نیست. اما، با این وجود، متوجه شدیم که فیلمبرداری و تور مجازی آماده است.

ما 3 بار شلیک کردیم: اولین پروازها حتی در زمستان 2009 انجام شد و ما در می‌2010 به پایان رسیدیم.

یک هلیکوپتر بر فراز MEH در ارتفاع 100-200 متری پرواز کرد و ما در مکان‌های دیدنی توقف کردیم و در آنجا عکس‌برداری کردیم. در طول این پروازها چیزهای عجیب و غریب زیادی وجود داشت: در نزدیکی مگا-تپلی استن ما شنیدیم که خلبان‌های بوئینگ و ایرباس درحال صحبت با یکدیگر به زبان روسی و انگلیسی با لهجه‌های مختلف بودند که هواپیماها برای فرود در فرودگاه ونوکوو درحال پرواز بودند. شنیدیم که راهنمایی‌ها به ما فحش می‌دهند، چون آرام پرواز می‌کردیم. در نزدیکی Yasenevo یک فرستنده رادیویی قابل حمل به دلیل خدمات ایمنی فدرال از کار افتاد. و سپس صدای فرستنده پرسید: “چرا اینجا شناور می‌شوی؟ حالا پیاده شو!” اگرچه ما در اوایل بهار وقتی هنوز برف بود عکس گرفتیم، بر فراز دزرژینسکی و کاپوتنیا در ناحیه لوله‌های بزرگ بخار گرما مانند تابستان گرم بود، زیرا بخار گرمی که هر از گاهی از ایستگاه حرارتی روی تخته هلیکوپتر ما ظاهر می‌شد. و ما رکورد دمای عکس‌برداری خود را به یاد آوردیم که -27 درجه سانتیگراد بود. آن زمان مجبور شدیم پدهای شیمیایی خود گرم شونده را در چکمه‌های زمستانی خود قرار دهیم زیرا عکس‌برداری همیشه بدون درب به طور مستقل بر اساس آب و هوا انجام می‌شود.

به جز خود MEH دو گوی شلیک شد.

در اینجا کره‌ای است که از ارتفاع 1 کیلومتری بر فراز Crocus-City شلیک شده است. این یک منظره پانوراما از مسکو و منطقه آن است. علاوه بر این، در بهار سال 2010 از ارتفاع 1 کیلومتری، اولین پانورامای هلیکوپتری در جهان را با وضوح 1 گیگ پیکسل گرفتیم. می توانید آن را در اینجا مشاهده کنید . با وجود مه، نه تنها برج تلویزیون اوستانکینو، بلکه کرملین، کلیسای جامع مسیح منجی، صومعه نوودویچی و بسیاری از مکان‌های دیدنی دیگر را می‌توان مشاهده کرد. عکس‌برداری با اهداف 200، 300 و 400 میلی متر انجام شد. چندین پانوراما (0.7، 1.5 و 3.0 گیگ پیکسل) گرفته شد اما برای کاهش اندازه فایل‌ها نسخه 200 میلی متری تنظیم شد.

و اکنون، محاصره اطلاعات بزرگراه.

بزرگراه محاصره مسکو که به MEH (به روسی MKAD) نیز شناخته می‌شود، چیزی فراتر از شریان حمل‌ونقل بعدی کلان‌شهر غول‌پیکر است. این کل پدیده در زندگی روسیه مدرن است. Lukmore یک دایره المعارف اینترنتی غیررسمی است که تمام کلمات، افراد و پدیده‌های جدیدی را که اخیراً ظاهر شده اند را اصلاح می‌کند، خوب، MEH را به عنوان “مرز روسیه که تمدن را از کشور پر از خرس‌ها با بالالایکا و ودکای تقطیر شده خانگی در کفش‌های بست جدا می‌کند) توصیف می‌کند. “.

حرکت در MEH در سال 1961 آغاز شد و این تاریخ تاریخی مرزهای مسکو را تعیین کرد و زندگی در خارج از آن‌ها بسیار ناپسند است. چند وقت پیش جمله “این هیچ زندگی خارج از MEH” ظاهر شد. این عبارت به روشنی نگرش افرادی را نشان می‌دهد که در زمان خود می‌توانستند در دایره مطلوب مستقر شوند. به همین دلیل است که برای هر شهروند مدرن روسیه، به جز مسکووی، اولین و اصلی‌ترین ارتباط با بزرگراه محاصره کارکرد، کمیت کیلومتر، سطوح و مبادلات آن نیست، بلکه عملکرد مرزی آن است که کشور را به دو بخش تقسیم می‌کند: مسکو و روسیه.

با این وجود، MEH تاریخ و آمار خاص خود را دارد و در واقع کنجکاو است. ساخت آن حتی در دهه 30 برنامه ریزی شده بود. کار تقریباً در دهه 40 آغاز شد اما با جنگ جهانی بزرگ متوقف شد. به دلیل جنگ، برنامه‌ها تجدید نظر شد و تنها در یک ماه، نوع ساده‌تر MEH ایجاد شد. در چارچوب این نوع 100 کیلومتر جاده قدیمی بازسازی شده با 30 کیلومتر جاده جدید متصل شد. و سپس، در آن جاده‌ای که با عجله دیوانه وار ساخته شده بود، ارتش، سلاح و تجهیزات حرکت کردند. اما در زمان صلح بزرگراه احاطه کننده نیاز به بازسازی اساسی داشت که تا سال 1961 تکمیل شد.

در دهه 90 ظرفیت حمل MEH تقریباً تمام شده است: میانگین سرعت 30-40 کیلومتر در ساعت بود و عابران پیاده اغلب از بزرگراه عبور می‌کردند که این واقعیت به نوبه خود منجر به رکورد تعداد تصادفات شد. سپس دومین بخش بلندمدت بازسازی MEH آغاز شد، اما امروزه که تعداد ساکنان مسکو و در نتیجه تعداد خودروها افزایش یافته است، 10 خط ترافیک MEH 108.9 کیلومتر از کل طول جغرافیایی توان مقابله با آن را ندارند. با جریان‌های ترافیکی

و حتی معلوم است که چرا. عقیده‌ای وجود دارد که شهردار سابق پایتخت روسیه – یوری لوژکوف – “20 سانتی متر MEH را دزدید”. ظاهراً زمانی‌که جاده را عریض‌تر می‌کردند، سرانجام راه‌های آسفالت آن از هر طرف 10 سانتی‌متر باریک‌تر از آنچه قبلاً برنامه‌ریزی شده بود و بودجه در نظر گرفته شده بود، ساخته شد. ظاهراً این به شهردار اجازه داد تا در هزینه‌ها صرفه جویی کند و میلیون‌ها نفر را تصرف کند. چیزهای واقعی در MEH هستند، مکان‌هایی باریک‌تر و وسیع‌تر وجود دارد، اما همه آن‌ها در چارچوب طرح‌ها و استانداردهای ساخت‌وساز اعلام‌شده هستند. و اختلاس‌ها در حین ساخت و ساز کاملاً به عرض بستر جاده بستگی ندارد. با این حال، کسی به چنین جزئیاتی اهمیت نمی دهد.

همچنین مشخص است که یک بار، در بازسازی بعدی MEH، باید جاده را اندازه گیری کرد و مشخص شد که پست‌های کیلومتری به طور آشفته ایستاده اند. بیشترین فاصله بین آن‌ها 1800 متر و کوتاهترین آن‌ها 700 متر است. اما علیرغم همه وضعیت پوچ، تصمیم گرفته شد که مکان‌های پست‌های کیلومتری همانطورکه هستند حفظ شوند زیرا پلیس و خدمات جاده‌ای روسیه قبلاً به موقعیت مکانی آن‌ها عادت کرده اند. آنها می‌دانند کجا و چه اتفاقی افتاده است و وقتی خبر “یک تصادف در کیلومتر نامگذاری شده است” همه می‌دانند کجا باید بروند.

اما اگر کسی از فولکلور و سیاست جدا باشد و فقط به MEH – شاهراه قدرتمند تقریباً اروپایی – نگاه کند – مانند یک زیباشناس به آن نگاه کند، مقیاس شهر، زندگی فعال و دامنه وسیع آن را تخمین بزند. لذت بردن بیشتر از رانندگی با باد در امتداد بزرگراه خالی ممکن است.