لاورای ترینیتی سنت سرجیوس

چندین فصل از تاریخ روسیه را می‌توان به راحتی با تصاویر سرگیف پوساد که یک شهر کوچک واقع در منطقه مسکو است نشان داد. یوغ تاتار، آندری روبلوف و دیمیتری دونسکوی، نبرد بین پرسوت و چلوبی، مینین و پوژارسکی، پیتر کبیر و ساوا مامونتوف – همه این افراد و رویدادهای بزرگ کم و بیش به سرگیف پوساد مربوط می‌شوند.

بدون شک، نقطه عطف اصلی شهر، لاورای معروف ترینیتی سنت سرجیوس است. از زمان تأسیس خود (اواسط قرن چهاردهم) زندگی جالبی “زندگی” کرده است. داستان از آنجا شروع شد که مرد جوانی وارفولومی که بعداً به عنوان سرگی نذر رهبانی را پذیرفت و ایده‌های عدم پول خواری و سخت کوشی را تبلیغ می‌کرد، پس از مرگ والدینش در یک کابین ساده ساکن شد. قدم به قدم صومعه بزرگتر می‌شد و هم فداییان و هم زائران جدید را از سراسر روسیه به خود جذب می‌کرد. صد سال بعد معبد سنگی اصلی در محل کلیسای چوبی سابق بنا شد. این بنا توسط راهبان صرب اهل کوزوو ساخته شد که پس از نبرد میدان کوزوو به اینجا پناه بردند. بعداً این صومعه نام تثلیث سرگیوس لاورا را گرفت.

خود ایوان وحشتناک از این مکان دیدن کرد تا روند ساخت و ساز را کنترل کند و سپس دیمیتری دروغین دوام آن را آزمایش کرد. و حتی گفته می‌شود که استنکا رازین در یکی از صومعه‌های آن زندانی بوده است.

لاورا در برابر محاصره 16 ساله مداخله جویان لهستانی و لیتوانیایی مقاومت کرد، در زمان قیام استرلتسی به عنوان پناهگاهی برای تزارونا سوفیا آلکسیونا، ایوان و پیتر تسارویچ‌ها بود. اینجا همان جایی است که قتل عام طرفداران صوفیه اتفاق افتاد و پتر کبیر به عنوان حاکم مطلق این مکان را ترک کرد. در سال 1763، تثلیث سرگیوس لاورا، که تقریباً ایده اولیه ایجاد خود را “فراموش کرده بود”، به یکی از ثروتمندترین صومعه‌های روسیه تبدیل شد و همچنین به عنوان یکی از بزرگترین زمینداران در نظر گرفته شد و بیش از 100 هزار دهقان را در اختیار داشت.

با این حال، این دلیلی است که لاورا گنجینه معماری جهانی را غنی کرده است، زیرا ساخت و تزئین بناهای تاریخی بدون منابع مالی تقریباً غیرممکن است.

مهمترین نماد لاورا توسط نقاشان مشهور روسی آندری روبلوف و دانیل چرنی تولید شده است. نماد معروف “تثلیث مقدس” به ویژه برای این نمادین توسط روبلوف نقاشی شده است. مجموعه صومعه در مجموع شامل بیش از 50 ساختمان با اهداف مختلف است که توسط بهترین استادان قرن 15-19 طراحی و تزیین شده است. از سال 1993، مجموعه معماری Trinity Lavra of St. Sergius توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی ثبت شده است.

اما لاورای تثلیث مقدس تنها نقطه عطف سرگیف پوساد نیست. این شهر که توسط فضای سبز احاطه شده و در ساحل رودخانه کانچورا قرارگرفته است، بسیاری از بناهای باستانی را حفظ کرده و به‌نظر می‌رسد در گذشته باقی مانده است. پوسادها (منطقه‌های شهر) به طور خودجوش در اطراف صومعه ساخته شدند و شهر مدرن به طور کلی موفق به پیوستن به آن‌ها نشد. اکثر مناطق هنوز نام‌های قدیمی جذابی مانند شهرک سخت افزاری (Skobianoy Poselok)، دهکده دهقانی (Krestianskaya Sloboda) یا شهر پرندگان (Ptitsegrad) را دارند.

علیرغم این واقعیت که سرگیف پوساد مدرن به طور قابل توجهی به صومعه وابسته است، هنوز هم چندین جنبه شگفت انگیز و خاص دارد. تنها پژوهشکده اسباب‌بازی در کشور و احتمالاً جهان در اینجا قرار دارد. پیش از این، بلندترین آبشار با ارتفاع 20 متر در منطقه مسکو وجود داشت. آیا واقعا معجزه نیست؟ در دوره اتحاد جماهیر شوروی، این شهر به افتخار یک انقلابی که هرگز به اینجا نرفته بود، نام زاگورسک را داشت. علاوه بر این، حتی درحال حاضر مورخان نمی توانند رابطه بین آن‌ها را فاش کنند. اما به همین دلیل نام ساکنان شهر بیشتر شبیه نام بیگانگان فضایی است: زاگرچان‌ها (در دوره شوروی) یا سرگیوچان‌ها (در زمان‌های قدیم و امروز).

همه وقایعی که طبق هیچ حادثه ناگواری در سرگیف پوساد رخ نداده است و با توجه به تاریخ غنی آن به طرز ماهرانه‌ای خلق و در هنر نقش بسته است. به عنوان مثال، ماجراهای مامور اطلاعاتی افسانه‌ای تولیف از فیلم موفق شوروی “سرنوشت ساکن” در اینجا اتفاق می‌افتد. داستانی خارق‌العاده درباره یک دختر دهقانی بی‌سواد، که از یک خدمتکار خانه به یک بافنده پیشرو می‌رود (فیلم «راه نور»)، که به‌ویژه در اینجا فیلم‌برداری شده است. حتی برای نشان دادن وقایع زندگی واسیلیسا پرکراسنایا، دیوارهای این شهر زیبا انتخاب شدند و به بهترین تزئینات تبدیل شدند.

ما به شما پیشنهاد می‌کنیم که منظره پرنده شهر را تحسین کنید، با تصور اینکه یک رویداد تاریخی، قهرمانانه یا کاملاً باورنکردنی درست در نزدیکی آن خانه درحال وقوع است…